STRONA GŁÓWNA / Wprowadzenia teologiczno-pastoralne / Pontyfikał / Obrzędu poświęcenia ołtarza i kościoła / Obrzędy poświecenia kościoła, w którym już stale sprawuje się służbę Bożą
 
 
 
 

 

OBRZĘDY POŚWIĘCENIA OŁTARZA I KOŚCIOŁA

 

ROZDZIAŁ III
OBRZĘDY POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA, W KTÓRYM JUŻ STALE SPRAWUJE SIĘ SŁUŻBĘ BOŻĄ

Wprowadzenie

1. By pełniej ukazać symboliczną wymowę oraz znaczenie obrzędów, otwarcie nowego kościoła należy połączyć z jego poświęceniem. Stąd, jak wyżej wspomniano, należy w miarę możliwości unikać odprawiania Mszy świętej w nowym kościele przed jego poświęceniem (por. rozdz. II, nry 8, 15, 17).
Jeśli jednak poświęca się kościoły, w których już stale sprawuje się liturgię, należy zachować obrzędy podane w niniejszym rozdziale. Ponadto w kościołach tych należy odróżnić te elementy, które ostatnio zostały wzniesione, gdyż racja ich poświęcenia jest wyraźniejsza od poświęcenia tych, które zostały wybudowane dawniej. Aby można było taki kościół poświęcić, wymaga się następujących warunków:
 - aby ołtarz nie był jeszcze poświęcony, gdyż zwyczaj i prawo liturgiczne słusznie zabraniają poświęcenia kościoła bez poświęcenia ołtarza, ponieważ poświęcenie ołtarza jest główną częścią całego obrzędu;
 - aby przybyło coś nowego lub zasadniczo zmienionego w konstrukcji kościoła (np. kościół został całkowicie odnowiony) lub zaistniała zmiana w jego stanie prawnym (np. kościół stał się parafialny).

2. Wszystko, co znajduje się we Wprowadzeniu rozdziału II, dotyczy również tych obrzędów, chyba że warunki, których one dotyczą, okażą się całkowicie inne lub inne są przepisy.
Niniejsze obrzędy różnią się od obrzędów podanych w rozdz. II następującymi zmianami:
a) opuszcza się obrzęd otwarcia drzwi kościoła (rozdz. II, nr 34 lub 41), gdy kościół jest dostępny dla wiernych. Wejście dokonuje się w zwykły sposób (rozdz. II, nry 43-47). Jeżeli natomiast kościół przez długi czas był zamknięty, a teraz otwiera się go dla sprawowania liturgii, obrzęd może być dokonany, gdyż wówczas ma swoją wymowę i znaczenie;
b) obrzęd przekazania kościoła biskupowi (rozdz. II, nr 33 lub 40 albo 47), zależnie od okoliczności, może być zachowany lub pominięty, albo też dostosowany do sytuacji poświęcanego kościoła (np. odpowiednie będzie zachować go przy poświęceniu kościoła niedawno zbudowanego, opuścić przy poświęceniu starego kościoła, w którego konstrukcji nie dokonano żadnych zmian, a dostosować przy poświęceniu starego kościoła całkowicie odnowionego);
c) opuszcza się obrzęd pokropienia wodą święconą ścian kościoła (rozdz. II, nry 48-50), ponieważ ma ono charakter oczyszczenia;
d) opuszcza się to, co odnosi się do pierwszej proklamacji słowa Bożego (rozdz. II, nr 53), dlatego Liturgię słowa odprawia się w zwykły sposób. W miejsce czytania Nehemiasza 8,2-4a.5-6.8-10 z Psalmem 18B,8-9.10-15 i jego refrenem (rozdz. II, nr 54a) wybiera się inne dostosowane czytanie.


Zmiana wielkości czcionki: A A A

  kkbids@episkopat.pl
Jesteś naszym 1 gościem
     
 
 
 
   
Konferencja Episkopatu Polski