OBRZĘDY POŚWIĘCENIA OŁTARZA I KOŚCIOŁA

ROZDZIAŁ VI
OBRZĘDY BŁOGOSŁAWIEŃSTWA OŁTARZA

Wprowadzenie

1. "Ołtarzem stałym nazywamy ołtarz tak zbudowany, że łączy się ściśle z posadzką i nie może być przesunięty. Natomiast ołtarz przenośny można przesuwać"¹.
Ołtarz stały należy poświęcić według obrzędów podanych w rozdziale IV. Ołtarzowi przenośnemu także należy się cześć, gdyż jest stołem przeznaczonym wyłącznie i na stałe do Uczty eucharystycznej. Zanim zacznie się go używać, należy go uroczyście poświęcić albo przynajmniej pobłogosławić, według obrzędów niżej podanych².

2. Ołtarz przenośny można zbudować z jakiegokolwiek trwałego materiału, odpowiedniego do użytku liturgicznego według zwyczajów i tradycji danego kraju³.

3. Przy budowie ołtarza przenośnego należy z odpowiednim dostosowaniem do sytuacji zachować zasady podane we Wprowadzeniu do obrzędów poświęcenia ołtarza (rozdz. IV, nry 6-10). Nie wolno jednak w jego podstawie umieszczać relikwii Świętych.

4. Ołtarz przenośny błogosławi biskup diecezji lub kapłan, który jest rektorem kościoła.

5. Ołtarz przenośny można błogosławić w każdym dniu, z wyjątkiem Wielkiego Piątku i Wielkiej Soboty. Najlepiej wybrać taki dzień, w którym wierni liczniej mogą się zgromadzić, przede wszystkim niedzielę, chyba że względy duszpasterskie przemawiają za innym dniem.

6. Przy obrzędzie błogosławieństwa ołtarza przenośnego odprawia się Mszę z dnia.

7. Do początku Liturgii eucharystycznej ołtarz pozostaje nie nakryty. Dlatego krzyż, jeżeli nie jest umieszczony obok ołtarza, obrusy, świece i inne ozdoby, umieszcza się w dogodnym miejscu w prezbiterium.

PRZYPISY

¹ Missale Romanum, Institutio generalis, n. 261.
² Cf. ibid., n. 265.
³ Cf. ibid., n. 264.